De boekenwinkel

De boekenwinkel is niet heel groot, maar staat helemaal vol met boeken. Je kan bijna geen plek vinden zonder stapels boeken, die overal in kasten en op de grond staan. Er staat een bankje met rood fluweel bedekt, maar ook dat is half onder gebouwd met boeken. Verder is er een oud mannetje dat je graag helpt met wat leuks uitzoeken.

Personen: Maximaal 3, het is er best klein.
Regel: Minimaal 1.

Ik liep met de tas van Monique Boetiek in mijn hand over het plein en zag de boekenwinkel. Ik glimlachte en liep erheen. Met mijn hand duwde ik de deur open en het belletje rinkelde. Ik liep naar een grote kast vol moet oude boeken en ik gleed er met een vinger langs. Ik pakte een boek over de geschiedenis van de vampieren en liep naar de kassa. Ik keek naar alles wat er in de winkel te vinden was en wachte op een cassaiere. Een oude man kwam naar me toe lopen en rekende af. Ik glimlachte en zei gedag voordat ik de winkeldeur achter me dicht deed.

Alice glipte door een kiertje van de deur het boekenwinkeltje binnen. Haar ogen werden even groot, en de oude man, die haar had zien en horen binnen komen door het kleine belletje, grijnsde zijn bijna tandeloze maar aardige lach. Alice ogen keken hem even vriendelijk aan, terwijl ze zich weer tot de boeken wendde. Ze liep langs een kast met boeken, en gleed met haar vinger langs de ruggen. Er waren niet veel boeken die ze niet hadden in de bibliotheek van de school, maar als ze er een paar niet hadden zouden ze hier staan.

Alice keek gefascineerd naar de boeken, en liet haar lange slanke wijsvinger langs de ruggen van de boeken gaan. Wouw... 'Kan ik je helpen?' Hoorde ze een stem achter zich. Alice draaide zich om en zag de oude man staan. Ze schudde haar hoofd langzaam. 'Ik zoek iets speciaals, maar ik weet nog niet wat.' Mompelde ze. De man knikte langzaam en liep terug.

Alice liep wat langs de rijen boeken, tot ze weer op haar schouder werd geklopt. De oude man keek nu wat ernstiger, en hij pakte haar bij haar pols, en nam haar mee naar achteren. 'Als je beloofd dat je nooit zal vertellen dat ik je dit gegeven heb, mag je het hebben.' Hij hield een oud, dik boek in zijn handen, onder het stof. Ze bekeek hem even verbijsterd. 'Wat? Waarom?' Er verscheen even een glimlach op zijn gezicht. 'Ik denk dat jij wel het type meisje bent dat
geïnteresseerd is in dit soort boeken, heb ik gelijk.' Alice knikte langzaam. Ze pakte haar geld, maar de man duwde het geld terug. 'Je krijgt dit, ik wil er geen geld voor. Zorg alleen dat niemand weet dat je dit van mij gekregen hebt, en lees het aandachtig.' Zei hij geheimzinnig, en hij liep weer terug naar voren. Alice volgde hem verbijsterd. Nog steeds een beetje uit het veld geslagen verborg ze het boek onder haar mantel terwijl ze de winkel uit liep.